Vliegreis + bedankje

Olá!

Hier nog het laatste verhaal op ons blog, over de vliegreis.

Na nog een klein poosje gewacht te hebben, konden we boarden. Gelukkig zaten we nu iets eerder in het vliegtuig dan de vorige keer, zodat we al even zaten voordat we daadwerkelijk opstegen. Maar dat duurde even... we hadden ongeveer een half uur vertraging. Dit omdat er een vrouw een allergische reactie kreeg en zo mochten we niet de lucht in! Na een poosje gewacht te hebben en een arts geraadpleegd werd, werd besloten dat de vrouw uit het vliegtuig moest, want ja, het vliegtuig moest toch de lucht in! Aangezien de slurf er al af was gehaald, moest deze er weer opnieuw aan (springen vanuit het vliegtuig was te riskant... 😉). 

En toen stegen we uiteindelijk op! Dit keer vlogen we in een rechte lijn naar ons vaderland (de lerares Nederlands is alweer thuis, en op internet is zo gauw niet te vinden of vaderland met of zonder hoofdletter moet, dus neem dit mogelijke spellingsfoutje maar voor lief 😊). Maar goed, rechtstreeks dus. De heenreis vlogen we vanaf Amsterdam eerst een stuk richting het zuiden, en later pas recht de zee over richting Rio. Doordat we nu een rechte lijn maakten, duurde het minder lang. 10 uur en 27 minuten. De vorige keer was het ongeveer een uur langer! De terugreis was het donker toen we opstegen, dus zagen we weinig meer dan lampjes, lampjes en lampjes (en het vliegtuig van de binnenkant 😜). Toen we aardig op hoogte waren gingen de lampjes uit, de verduisteringsgordijntjes dicht en probeerden we te slapen. Voor degenen die sliepen, ging de reis véél sneller dan de vorige! Maar als je als enige ongeveer de hele tijd wakker bent, lijkt het juist langer te duren 😒. 

Rond half 3 (Nederlandse tijd) landden we veilig en wel in ons geboorteland. Toen stapten we het vliegtuig uit (logische hè) en sloten aan in een lange rij. Maar dan hadden we dus wel even tijd om nog 2 vergeten jasjes uit het vliegtuig te plukken. Maar dat er 3 van ons dachten nog makkelijk naar de wc te kunnen gaan, hadden ze mooi mis. Ondertussen konden we ineens allemaal doorlopen, waardoor er 3 mensen met 5 koffers en 4 tassen van de roltrap (!) af moesten. Onderaan besloten we maar weer even te wachten. Dit duurde niet zo lang want bovenaan de roltrap hadden we al even tijd gerekt door wanhopig een plan te maken hoe je met zóveel koffers van een róltrap af moet! Maar... we zijn weer bijeen vergaderd en zo hebben we gezamenlijk uitgecheckt. 

Toen stond er een compleet welkomstcomité ons op te wachten! 

Na de anderen begroet te hebben, namen we afscheid van elkaar en gingen terug naar ons huis. En daarmee het einde van onze geweldige, indrukwekkende en bijzondere reis!

Janneke, nogmaals bedankt dat u ons overal mee naartoe nam, de favela's, de kerk, bij u thuis, maar ook een aantal culturele plekken. Ook hartelijk bedankt voor uw gastvrijheid, thuis maar ook op de clubs! 

En we willen jullie allemaal nog hartelijk bedanken dat jullie ons trouw hebben gevolgd! Alle reacties die we kregen, gaven ons wel het gevoel dat we niet voor niks 's avonds laat nog onze hersens hebben laten kraken, bedankt hiervoor!

De groetjes van Miranda, Marije, Rowan, Vera-Lynn en Anne-Lynn! 🙋‍♀️🙋‍♀️🙋‍♀️🙋‍♀️🙋‍♀️